پرسش (205):
با عرض ادب و سلام خدمت استاد معظم
خسته نباشيد. از اينکه براي پاسخگويي به سوالات متعدد وقت ارزشمند خود را اختصاص مي‌دهيد، کمال تشکر را دارم. ان شاء الله خداوند به بهترين نحو براي شما جبران کند.
استاد عزيز مي‌خواستم بپرسم بهترين راه استفاده از تنهايي چيست؟
چطور مي‌توان از تنهايي استفاده کرد و به خدا نزديک شد؟
چطور مي‌توان به تنهايي عادت کرد يا بر آن غلبه کرد در حالي كه مي‌دانيم نمي‌توانيم همراه خوبي همفکر با خود پيدا کنيم؟
چطور مي‌توان از لحظات تنهايي به گونه‌اي بهره برد که نياز به بنده خدا نداشته باشيم؟
چطور مي‌توان از تنهايي در اين ماه استفاده معنوي کرد و به خدا نزديک شد؟
از لطف شما بسيار سپاسگزارم. از اينکه وقت ارزشمند شما را مي‌گيرم، بسيار عذرخواهم و بسيار سپاسگذار. اجرکم عندالله

پاسخ:
سلام عليکم
تنهايي به‌گونه‌اي که کسي از همه خلق منزوي باشد، جز در موارد بسيار محدود پسنديده و سودمند نيست. همان‌گونه که در تأمين ابزارهاي زندگي دنيوي نياز به اسباب و مجاري لطف خدا داريم، براي فراهم ساختن ابزارهاي اخروي نيز به اسباب و مجاري لطف خداي متعال نيازمنديم.
با توجه به اين، معرفت به خود، استعدادها، کمالات و اهداف خود، شرط اول استفاده از تنهايي و خلوت است؛ پس از آن همت عالي.
پرسش و پاسخ 106 هم به اين نکته پرداخته است.