درس 105- 18/ 8/ 1385
ویژگی و مقام اختصاصی خاندان پیامبر عبودیت است
و خشوعاً فی عبادة و تجملاً فی فاقة
شاهد روايي: كَانَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام إِذَا حَضَرَ وَقْتُ الصَّلَاةِ يَتَزَلْزَلُ وَ يَتَلَوَّنُ فَيُقَالُ لَهُ مَا لَكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَيَقُولُ جَاءَ وَقْتُ أَمَانَةِ اللَّهِ الَّتِي عَرَضَهَا عَلَى السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهَا وَ حَمَلَهَا الْإِنْسَانُ فَلَا أَدْرِي أُحْسِنُ أَدَاءَ مَا حَمَلْتُ أَمْ لا
حالات امیر المومنین علیه الصلات و السلام و مراتب وجود آن حضرت
عبودیت ویژگی ذاتی امیر المؤمنین علیه الصلات و السلام است
نمیتوان کمالی را تصور کرد که برای خاندان پیامبر نهفقط فعلیت بلکه اطلاق نداشته باشد بلکه حد داشته باشد؛ این امکانپذیر نیست
عدم امکان معرفی خاندان پیامبر
مقام خاندان پیامبر، عبودیت در عین ربوبیت
ویژگی و مقام اختصاصی خاندان پیامبر عبودیت است؛ عبودیتی که ظاهر آن عبودیت و باطن آن ربوبیت است
هنگام نماز، هنگام ظهور عبودیت است
معنای طهارت خاندان پیامبر
معنای استغفار خاندان پیامبر؛ به خاطر مرتبه عبودیت عین ربوبیت، قابل شناسایی برای خلق نیستند
شریعت یعنی رعایت توحید در ظاهر
خدای متعال اسماء مختلف و متخالف دارد، هر کدام از اسماء وجود متخالف و بسیار دارند که ظهور عین ذات آنهاست. بنابراین خلقی که در مقابل این اسماء قرار میگیرند، همینگونه خواهند بود؛ الوان و اطوار مختلف دارند
انکار مظاهر اسماء الهی کفر است
امانتی که عرضه شد، عبودیت است، یعنی خدا کاری را انجام بدهد و بنده به گردن بگیرد
نماز جامع همه کمالات و عبادات و همه وجوه عبودیت
معنای عرض امانت (عرض استعدادی)
متعلَق عبادت؛ عبادت فرع معرفت است، هرکه معروف نباشد، معبود هم نیست
اشاره: ما عرفناک حق معرفتک و ما عبدناک حق عبادتک
هرکه نتوانست عارف شود، نمیتواند عابد شود. چنانکه هر مرتبهای که معروف واقع نشد، معبود هم واقع نمیشود. ذات خدا نه معروف است، نه معبود. بنابراین معروفیت و معبودیت، مربوط به تعینات ذات است. پس این تعینات را از پیامبر و خاندان او نمیتوان جدا کرد
امیر المؤمنین علیه الصلات و السلام، خودْ امانت است
تجملاً فی فاقة
اشارهای به مصادیق تجمل در عصر حاضر
معنای فاقه
معنای تجمل: التجمل التزين و تكلف الجميل و إظهاره و التجمل في الفاقة سلوك مسلك الأغنياء و المتجملين في حال الفقر و ذلك بترك الشكوى إلى الخلق و الابتهاج بما أعطى الله و إظهار الغنى عن الخلق أو التجمل و التزين في الفاقة بما أمكن و عدم إظهار الفاقة للناس إلا ما لا يمكن ستره أو زائدا على ما هو الواقع كالفقراء الطامعين فيما في أيدي الناس.
خاطره: لباس عاریتی در مجلس
شاهد روايي امیر مؤمنان علیه الصلات و السلام: التجمل من اخلاق المؤمنین (غرر الحكم و درر الكلم، ص: 63)