جلسه پنجاه ـ 12/ 12/ 94
علم؛ برترین نعمت خدای متعال
[حدیث 5] عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ علیه السلام قَال: العُلمَاءُ أُمَنَاءُ وَ الأَتْقِيَاءُ حُصُونٌ وَ الأَوْصِيَاءُ سَادَةٌ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى العُلمَاءُ مَنَارٌ وَ الأَتْقِيَاءُ حُصُونٌ وَ الأَوْصِيَاءُ سَادَةٌ.
مهم‌ترین و برترین نعمت خدای متعال علم، معرفت و هدایت است که نزد علماست
آیا عالم غیرامین داریم؟
گزاره «العلماء امناء» انشایی است، یا اخباری؟
درجات علم و علما نامتناهی است
نعمت‌های الهی بی‌شمار است
تفاوت علم و عالِم، تحلیلی است
برای رسیدن به نور باید انسان گرفتار نار شود
سختی‌ها و گرفتاری‌ها آتش‌اند که از درون انسان تولید نور می‌کنند
اتقیا، قانون‌مدار هستند
به تعداد مراتب توحید، حصن وجود دارد
رابطه حق و خلق، تکوینی است، نه قراردادی
کل عالم هستی، سنت است؛ سنت تغییرناپذیر
اوصیاء بر سایر خلق برتری ذاتی و وجودی، خُلقی و رفتاری، به تعبیر دیگر، برتری همه‌جانبه دارند؛ معنای عصمت مطلق همین است
سختی‌ها در جهان طبیعت که محل رشد و تکامل است، مطلوب است؛ اگرچه لازم نیست انسان خود را به سختی بیاندازد