جلسه پنجاه و شش ـ 20/ 12/ 94
اشتغال به علم، «بهشت نقد» است
بَابُ ثَوَابِ العَالِمِ وَ المُتَعَلِّم
[حدیث 1] عَنْ أَبِي عَبْدِ الله علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ الله صلی الله علیه و آله و سلم مَنْ سَلَكَ طَرِيقاً يَطْلُبُ فِيهِ عِلماً سَلَكَ الله بِهِ طَرِيقاً إِلَى الجَنَّةِ وَ إِنَّ المَلائِكَةَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ العِلمِ رِضًا بِهِ وَ إِنَّهُ يَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ العِلمِ مَنْ فِي السَّمَاءِ وَ مَنْ فِي الأَرْضِ حَتَّى الحُوتِ فِي البَحْرِ وَ فَضْلُ العَالِمِ عَلَى العَابِدِ كَفَضْلِ القَمَرِ عَلَى سَائِرِ النُّجُومِ لَيْلَةَ البَدْرِ وَ إِنَّ العُلَمَاءَ وَرَثَةُ الأَنْبِيَاءِ إِنَّ الأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لا دِرْهَماً وَ لَكِنْ وَرَّثُوا العِلمَ فَمَنْ أَخَذَ مِنْهُ أَخَذَ بِحَظٍّ وَافِرٍ.
با توجه به واژه «علماً»؛ مقصود روایت چه علمی را شامل می‌شود؟ آنچه نزد عقلا علم محسوب می‌شود و معتبر است و برای بشر منفعت دنیوی و اخروی دارد
وقتی اشیاء را با عقل بسنجیم، به چهار دسته تقسیم می‌شوند: 1ـ آنچه عقل می‌پسندد ولی شهوت و غضب نمی‌پسندد، مانند سختی‌های دنیا 2ـ اموری که شهوت و غضب می‌پسندند بخلاف عقل، مانند معاصی 3ـ آنچه هم عقل می‌پسندد و هم شهوت و غضب که عبارت است از علم 4ـ اموری که هیچ‌یک از عقل و غرائز آن را نمی‌پسندند که جهل (بسیط) است
تکلیف نشان‌دهنده بلوغ عقلی است؛ نه صرفاً بلوغ بدنی
بدترین گناهان و اعظم کبائر، عبارت است از اعتقادات نسنجیده و معاصی اعتقادی
با توجه به اینکه حقیقت، هویت، رکن و قوام وجود انسان، عقل اوست، بنابراین اشتغال به علم، «بهشت نقد» است؛ چون هم عقل و هم غرائز از آن لذت می‌برد و نیز جهل و ترک علم، «جهنم حاضر» است
آخرت در واقع، تمثل و تجسم دنیاست و معارف، اخلاق و رفتار، بهشت را تشکیل می‌دهد
لذت‌های انسان در عوالم دیگر نامتناهی است