جلسه هشتاد و پنج ـ 10/ 3/ 95
برای یافتن عالم ربانی هرچه بگردیم، وقت تلف نکردیم
ادامه [حدیث 115] عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ، قَالَ: سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام يَقُولُ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: مَنْهُومَانِ لا يَشْبَعَانِ: طَالِبُ دُنْيَا، وَ طَالِبُ عِلْمٍ؛ فَمَنِ اقْتَصَرَ مِنَ الدُّنْيَا عَلى مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَهُ، سَلِمَ؛ وَ مَنْ تَنَاوَلَهَا مِنْ غَيْرِ حِلِّهَا، هَلَكَ إِلَّا أَنْ يَتُوبَ أَوْ يُرَاجِعَ وَ مَنْ أَخَذَ الْعِلْمَ مِنْ أَهْلِهِ وَ عَمِلَ بِعِلْمِهِ نَجَا؛ وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ الدُّنْيَا، فَهِيَ حَظُّهُ»
معنای این‌که حلال دنیا حساب دارد
ملاک دارایی و نداری نیست؛ بندگی خداست
منظور از سلامت در حدیث شریف، سلامت اخروی است
مصادیق و آثار مال حلال مخلوط به حرام
مال حرام اثر تکوینی و تشریعی دارد
صاحبان نفْس پاک و نَفَس پاک
کار معلم صرفاً انتقال پیام و اطلاعات از طریق گزاره‌های زبانی نیست؛ بلکه تربیت نفس مخاطب است
برای یافتن عالم ربانی هرچه بگردیم، وقت تلف نکردیم
نجات دارای مراتب است؛ کف نجات، رهایی از جهنم و ورود در بهشت است
اهل طلب بر دو دسته‌اند: طالب دنیا و طالب عقبی؛ بنابراین بر اساس این روایت شریف، علم امر اخروی است؛ در نتیجه طلب علم برای دنیا نهایت کج سلیقگی است
اهل افراط و تفریط در دنیا اهل نجات نیستند
تنزیه حضرت نوح علیه السلام از یک نسبت ناروا
مقصود از افراط و تفریط در علم: 1ـ استفاده از غیر اهل 2ـ بهره‌بردن از علوم دنیا 3ـ علم آموزی به‌گونه‌ای باشد که مخل سایر نیازها باشد 4ـ حد وسط برای علم وجود ندارد
شبکه 4 از شبکه‌های ویژه است
[50] برای رسیدن به قرب خدای متعال باید عجله داشت و این است سر عجول بودن انسان
[حدیث 116] عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام، قَالَ: «مَنْ أَرَادَ الْحَدِيثَ لِمَنْفَعَةِ الدُّنْيَا، لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي الآخِرَةِ نَصِيبٌ؛ وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ خَيْرَ الآخِرَةِ، أَعْطاهُ اللَّهُ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ»
[حدیث 117] عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام، قَالَ: «مَنْ أَرَادَ الْحَدِيثَ لِمَنْفَعَةِ الدُّنْيَا، لَمْ يَكُنْ لَهُ فِي الْآخِرَةِ نَصِيب»