جلسه نود و هشت ـ 28/ 3/ 95
شب دوازدهم ماه مبارک رمضان ۱۴۳۷
هیچکس بجز امام معصوم بینیاز از تقلید نیست
بَابُ التَّقْلِيد
اصل تقلید ضروری است؛ لکن تقلید باید از کسانی باشد که اهل تحقیق روشمند باشند
یکی از راههای گسترش علم، پیشنهاد دادن روشهای جدیدی است که رواج ندارد
گذری بر برخی از احکام پزشکی و شرایط آن (تشریح، پیوند، اهدای عضو و ...)
تقلید باید از عالم باشد؛ عالم صادق یا عالم حجت
[حدیث 154] عَنْ أَبِي بَصِيرٍ: عَنْ أَبِي عَبْدِ الله عليه السلام، قَالَ: قُلتُ لَهُ: «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ الله»؟ فَقَالَ: «أَمَا وَ الله، مَا دَعَوْهُمْ إِلى عِبَادَةِ أَنْفُسِهِمْ، وَ لَوْ دَعَوْهُمْ مَا أَجَابُوهُمْ وَ لكِنْ أَحَلُّوا لَهُمْ حَرَاماً، وَ حَرَّمُوا عَلَيْهِمْ حَلالا، فَعَبَدُوهُمْ مِنْ حَيْثُ لايَشْعُرُونَ»
با توجه به اینکه شناخت تکالیف دینی امر اجتهادی است، بنابراین عامه مردم توان تشخیص آن را ندارند و وظیفه مردم دقت در شناخت مرجع علمی است
عالمان هر علمی اصالتاً مورد اعتمادند مگر خلاف آن ثابت شود
تنها راه شناخت مرجع علمی دینی، همان راه عقلا در شناخت حوزههای دیگر مرجعیت علمی است
اطاعت استقلالی از عالم و حتی انبیا و اولیا، خلاف توحید است
[حدیث 155] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدَةَ، قَالَ: قَالَ لِي أَبُو الحَسَنِ عليه السلام: «يَا مُحَمَّدُ، أَنْتُمْ أَشَدُّ تَقْلِيداً أَمِ المُرْجِئَةُ؟» قَالَ: قُلتُ: قَلَّدْنَا وَ قَلَّدُوا، فَقَالَ: «لَمْ أَسْأَلكَ عَنْ هذَا». فَلَمْ يَكُنْ عِنْدِي جَوَابٌ أَكْثَرُ مِنَ الجَوَابِ الاوَّلِ، فَقَالَ أَبُو الحَسَنِ عليه السلام: «إِنَّ المُرْجِئَةَ نَصَبَتْ رَجُلا لَمْ تَفْرِضْ طَاعَتَهُ وَ قَلَّدُوهُ، وَ أَنْتُمْ نَصَبْتُمْ رَجُلا وَ فَرَضْتُمْ طَاعَتَهُ ثُمَّ لَمْ تُقَلِّدُوهُ، فَهُمْ أَشَدُّ مِنْكُمْ تَقْلِيداً»
تعریف مرجئه و ارجاء: بر این باورند که نه معصیت به ایمان زیانی میرساند، نه طاعت سودی دارد؛ همچنین کفر بهگونهای است که هیچ طاعتی برای کافر فایده ندارد؛ مؤمن، مؤمن است هرچند معاصی بسیار داشته باشد و کافر کافر است هرچند طاعات بسیار داشته باشد؛ مرجئه در مقابل وعیدیه هستند
اقسام مرجئه
تفاوت انسانها در تقلید: 1ـ حوزه تقلید و رجوع به کارشناس 2ـ اعتبار روش و روشمندی انتخاب کارشناس
[حدیث 156] عَنْ أَبِي بَصِيرٍ: عَنْ أَبِي عَبْدِ الله عليه السلام فِي قَوْلِ الله عَزَّ وَ جَلَّ: «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ الله» فَقَالَ: «وَ الله، مَا صَامُوا لَهُمْ وَ لا صَلَّوْا لَهُمْ، وَ لكِنْ أَحَلُّوا لَهُمْ حَرَاماً، وَ حَرَّمُوا عَلَيْهِمْ حَلالا، فَاتَّبَعُوهُمْ»