جلسه نود و نه ـ 29/ 3/ 95
شب سیزدهم ماه مبارک رمضان ۱۴۳۷
ریشههای فتنه و بدعت
بَابُ البِدَعِ وَ الرَّأْيِ وَ المَقَايِيس
[حدیث 157] خَطَبَ أَمِيرُ المُؤْمِنِينَ عليه السلام النَّاسَ، فَقَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ، وَ أَحْكَامٌ تُبْتَدَعُ، يُخَالَفُ فِيهَا كِتَابُ الله، يَتَوَلّى فِيهَا رِجَالٌ رِجَالا، فَلَوْ أَنَّ البَاطِلَ خَلَصَ، لَمْ يَخْفَ عَلى ذِي حِجًى وَ لَوْ أَنَّ الحَقَّ خَلَصَ، لَمْ يَكُنِ اخْتِلافٌ، وَ لكِنْ يُؤْخَذُ مِنْ هذَا ضِغْثٌ وَ مِنْ هذَا ضِغْثٌ، فَيُمْزَجَانِ فَيَجِيئَانِ مَعاً، فَهُنَالِكَ اسْتَحْوَذَ الشَّيْطَانُ عَلى أَوْلِيَائِهِ، وَ نَجَا الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ الله الحُسْنى»
معنا و زمینههای ایجاد فتنه
اهواء: آراء باطل و عقاید نادرست که مورد توجه فرد قرار گرفته است
معنای بدعت: زیادی و نقصان در دین
معنای ولایت و تولی
ریشه فتنهها: 1ـ هوا و هوسی که مورد توجه و اطاعت قرار گیرد 2ـ رأی مبتنی بر هوا و هوس که مخالف کتاب و سنت باشد 3ـ حق و باطل آمیخته شده باشد
چگونگی تسلط شیطان بر انسان
کیفیت ارتباط نفس و بدن در عوالم مختلف؛ نفس و بدن هر دو موجود دنیایی و از یک سنخ هستند؛ البته به این معنا نیست که نفس پیشینه نداشته باشند
چگونگی تأثیر و تأثر عوالم مافوق بر عوالم انسانی
تمام موجودات پیشینه وجودی دارند که متفاوت از وجود آنها در عالم طبیعت است
مرگ یکی از درجات عمیق کشف حجاب است
هرچه اسمای حسنای لطفیه بر کسی تجلی کرده باشد، از فتنهها دور است
جبر از محالات است؛ خلق خدای متعال در پی مرادات خدای متعال است؛ لذا به زور بردن تحصیل حاصل است
[حدیث 158] قَالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه و آله: «إِذَا ظَهَرَتِ البِدَعُ فِي أُمَّتِي، فَليُظْهِرِ العَالِمُ عِلمَهُ، فَمَنْ لَمْ يَفْعَل، فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ الله»
باطل، امر مبهم و غیر مدلل است؛ هیچ کس نمیتواند بر درستی باطل برهان اقامه کند، چون به تناقض میانجامد
در جایی که ورود افراد به تقویت باطل میانجامد، ولو عالم باشد، ورود نادرست و نارواست
[حدیث 159] وَ بِهذَا الاسْنَادِ ... رَفَعَهُ، قَال «مَنْ أَتى ذَا بِدْعَةٍ فَعَظَّمَهُ، فَإِنَّمَا يَسْعى فِي هَدْمِ الاسْلامِ»
راه شناسایی بدعت و مصادیق آن
[حدیث 160] قَالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه و آله: «أَبَى الله لِصَاحِبِ البِدْعَةِ بِالتَّوْبَةِ» قِيلَ: يَا رَسُولَ الله، وَ كَيْفَ ذلِكَ؟ قَالَ: «إِنَّهُ قَدْ أُشْرِبَ قَلبُهُ حُبَّهَا»
بدعتگذار موفق به توبه نمیشود، زیرا به آن دلبسته شده است
دلیل ادامه پیدا کردن عذاب، ملکه شدن آن است
ملکات نفسانی به سادگی از بین نمیروند؛ لذا چون بدعت در بدعتگذار تبدیل به ملکه شده است، به سادگی از بین نمیرود