جلسه سی و سوم ـ 24/ 10/ 94
[حدیث 31] عَنْ أَبِي عَبْدِ الله علیه السلام قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام إِعْجَابُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ دَلِيلٌ عَلَى ضَعْفِ عَقْلِهِ.
معنای اعجاب به نفس: خودشیفتگی ناشی از داشتن کمالات اخروی و دنیوی
عُجب مقدمه کبر است
علت عجب: نادیدن اسناد کمالات وجودی به خدای متعال
معنای آزمایش الهی: زمینه سازی حرکت در مسیر با اتکای به لوازم، اسباب، وسایط و مانند آن؛ لِيَبْلُوَني أَ أَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ
اسناد کمالات به غیر خدای متعال، شرک است و سبب عجب
فاعلیت خدای متعال اظهر و اجلاست از فاعلیت فاعلی نسبت به هر کاری که به او نسبت دهیم
اشاره‌ای دیگر به معنای: لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ (انبیاء، 23)
تعیین تکلیف برای خدا، نشان فراموشی فقر خود و ضعف عقل است
برخی از آثار عُجب: منجر به کبر، تکبر و استکبار می‌شود ـ فراموشی نقایص و گناهان خود ـ اهمیت ندادن به نقایص و گناهان و تدارک نکردن آن ـ فراموش کردن نعمت‌ها و منت نهادن بر خدای متعال ـ سوء ظن به خدای متعال ـ سوء ظن به بندگان خدا و متهم کردن آن‌ها
سخنی درباره فضیلت بنی اسراییل
اشاره‌ای به عُجب یهودیان