جلسه یکم ـ 28/ 7/ 95
بیان یکی از وجوه مظلومیت خاندان پیامبر1
پیشترگفته شد که خاندان پیامبر در درجه‌ای عالی از وجود قرار دارند که کمترین اهانت به آن‌ها، بزرگ‌تریم ظلم است
[حدیث 1] عَنْ أَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم وَ هُوَ يَقُولُ خُلِقْتُ أَنَا وَ عَلِيٌّ مِنْ نُورٍ وَاحِدٍ نُسَبِّحُ اللَّهَ يَمْنَةَ الْعَرْشِ قَبْلَ أَنْ خَلَقَ آدَمَ بِأَلْفَيْ عَامٍ ...
خاندان پیامبر، همه شؤون ذاتی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هستند
امیرالمؤمنین، جامع جمیع شؤون و کمالات حضرت ختمی مرتبت است
همچنان که پیامبر همه کمالات خدای متعال را داراست ولی در عین حال شأن و وجه خدای متعال است؛ همچنین امیرالمؤمنین و خاندان پیامبر، علی‌رغم اینکه با پیامبر نور واحد هستند، در عین حال شأن و وجه پیامبر هستند؛ همچنین ائمه معصومین و فرزندان امیرالمؤمنین نسبت به امیرالمؤمنین همین نسبت را دارند
عرش خدای متعال جهات متعدد دارد؛ عرش ظهور کمالات و صفات خدای متعال است و چون صفات و کمالات خدای متعال نامتناهی است، جهات عرش الهی نیز چنین است
تمام جهاتِ عرش، یمین است، یعنی مبدأ خیرات و برکات بی‌حد و اندازه است؛ خدا صفات شمالی ندارد
کل عالم هستی خیر است و در کل عالم هستی مصالح موجودات لحاظ شده است
منظور از سال در این روایت، مرتبه کلی است؛ سر اینکه از قیامت به روز یا ساعت عنوان شده
آفرینش آدم علیه السلام در عالم جبروت است
کل عالم هستی، نتیجه، ولیده و مدیون وجود پیامبر و امیرالمؤمنین و فرزندان آن حضرات است
[حدیث 2] عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) يَقُولُ: كُنْتُ أَنَا وَ عَلِيٌّ عَنْ يَمِينِ الْعَرْشِ نُسَبِّحُ اللَّهَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ آدَمَ بِأَلْفَيْ عَامٍ (الأمالي (للطوسي) / 183)
[حدیث 3] وَ رَوَى أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ بِإِسْنَادِهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ: كُنْتُ أَنَا وَ عَلِيٌّ نُوراً بَيْنَ يَدَيِ الرَّحْمَنِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ عَرْشَهُ بِأَرْبَعَةَ عَشَرَ أَلْفَ عَامٍ. (بحار الأنوار، ج15، ص 24)
کل عالم هستی مدیون پیامبر و امیرالمؤمنین سلام الله علیهما هستند، به‌گونه‌ای که هرچه دارند، از آن حضرات دارند
[حدیث 4] حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سَأَلْتُ الرِّضَا أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام فَقُلْتُ لَهُ لِمَ كُنِّيَ النَّبِيُّ ص بِأَبِي الْقَاسِمِ فَقَالَ لِأَنَّهُ كَانَ لَهُ ابْنٌ يُقَالُ لَهُ قَاسِمٌ فَكُنِّيَ بِهِ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَهَلْ تَرَانِي أَهْلًا لِلزِّيَادَةِ فَقَالَ نَعَمْ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص أَبٌ لِجَمِيعِ أُمَّتِهِ وَ عَلِيٌّ علیه السلام فِيهِمْ بِمَنْزِلَتِهِ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ عَلِيّاً قَاسِمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ قُلْتُ بَلَى قَالَ فَقِيلَ لَهُ أَبُو الْقَاسِمِ لِأَنَّهُ أَبُو قَاسِمِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ فَقُلْتُ لَهُ وَ مَا مَعْنَى ذَلِكَ فَقَالَ إِنَّ شَفَقَةَ النَّبِيِّ ص عَلَى أُمَّتِهِ شَفَقَةُ الْآبَاءِ عَلَى الْأَوْلَادِ وَ أَفْضَلِ أُمَّتِهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام وَ مِنْ بَعْدِهِ شَفَقَةُ عَلِيٍّ علیه السلام عَلَيْهِمْ كَشَفَقَتِهِ ص لِأَنَّهُ وَصِيُّهُ وَ خَلِيفَتُهُ وَ الْإِمَامُ بَعْدَهُ فَقَالَ فَلِذَلِكَ قَالَ ص أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ صَعِدَ النَّبِيُّ ص الْمِنْبَرَ فَقَالَ مَنْ تَرَكَ دَيْناً أَوْ ضَيَاعاً فَعَلَيَّ وَ إِلَيَّ وَ مَنْ تَرَكَ مَالًا فَلِوَرَثَتِهِ فَصَارَ بِذَلِكَ أَوْلَى بِهِمْ مِنْ آبَائِهِمْ وَ أُمَّهَاتِهِمْ وَ صَارَ أَوْلَى بِهِمْ مِنْهُمْ بِأَنْفُسِهِمْ وَ كَذَلِكَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام بَعْدَهُ جَرَى ذَلِكَ لَهُ مِثْلُ مَا جَرَى لِرَسُولِ اللَّهِ ص. (معاني الأخبار، ص: 52)
اشاره‌ای به همراهی موسی با خضر علیهما السلام
اشاره به معنای «انا و علی ابوا هذه الامه»؛ کسی که پدر امت ختمی است، پدر همه امت‌های گذشته نیز هست