کتاب توحید ـ درس 33 ـ 10/ 10/ 95
شرح اصول کافی درس 151
درد انسان، شرک است و نفاق
[حدیث 22] عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام أَوْ قُلْتُ لَهُ جَعَلَنِي اللَّهُ فِدَاكَ نَعْبُدُ الرَّحْمَنَ الرَّحِيمَ الْوَاحِدَ الْأَحَدَ الصَّمَدَ قَالَ فَقَالَ إِنَّ مَنْ عَبَدَ الِاسْمَ دُونَ الْمُسَمَّى بِالْأَسْمَاءِ أَشْرَكَ وَ كَفَرَ وَ جَحَدَ وَ لَمْ يَعْبُدْ شَيْئاً بَلِ اعْبُدِ اللَّهَ الْوَاحِدَ الْأَحَدَ الصَّمَدَ الْمُسَمَّى بِهَذِهِ الْأَسْمَاءِ دُونَ الْأَسْمَاءِ إِنَّ الْأَسْمَاءَ صِفَاتٌ وَصَفَ بِهَا نَفْسَهُ.
یک قاعده کلی است که هر عبادت، دعا و مسألتی از هر کسی که صادر شود، در جای خاص خود وارد می‌شود
شرک و کفر با هم جمع نمی‌شوند مگر از حیثیت‌های مختلف؛ ولی این دو با جحد و انکار جمع می‌شوند
درد انسان در اعلی درجه وجود و در نهایت با بیشترین سقوط و ذلت، یکی شرک است و یکی نفاق
اشاره‌ای به مراتب اسم الاسم‌های خدای متعال
بنابر تحقیق تعداد مراتب عالم هستی بی‌نهایت است، زیرا کمالات خدای متعال نامتناهی است، هم از جهت شدت و هم از جهت سعه
کیفیت آفرینش خدای متعال؛ آفرینش ازلی و ابدی است و تمام این آفرینش هم یک آفرینش بیشتر نیست؛ تعدد در آفرینش امکان‌پذیر نیست
عبادت ذات غیبی خدای متعال امکان‌پذیر نیست؛ ذات خدای متعال نه‌تنها تصورناپذیر است، بلکه شهودناپذیر نیز هست، بنابراین نه معروف عارفی قرار می‌گیرد و نه معبود عابدی؛ بر این اساس تمام عبادت‌ها متوجه اسمای خدای متعال است
ضمن این‌که تمام عبادت‌ها متوجه اسم اعظم خدای متعال می‌شود، تمام عبادت‌ها هم به‌وسیله اسم اعظم انجام می‌شود
آیا اسمای دیگر نیز معبود واقع می‌شوند؟
ظهور خدای متعال چنان آشکار است که جز معاند نمی‌تواند آن را انکار کند
گذری بر دیدگاه‌ها در تعریف اسم
اسماء، همان صفات است که خدای متعال خود را به آن‌ها توصیف کرده