(19) پر شدن زمین از نور، عدل و علم در زمان ظهور
گفتارهای ماه مبارک رمضان 1436 ـ جلسه نوزدهم ـ 23/ 4/ 94 ـ شب بیست و هشتم ماه رمضان
شرح اصول کافی (19)
پر شدن زمین از نور، عدل و علم در زمان ظهور
ادامه شرح شواهد روایی حدیث 21
یمْلأ الله عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الأَرْضَ نُوراً بَعْدَ ظُلمَتِهَا وَ عَدْلاً بَعْدَ جَوْرِهَا وَ عِلماً بَعْدَ جَهْلِهَا[1]
معنای پر شدن زمین از علم پس از جهل، خالی بودن زمین از علم قبل از ظهور نیست. بلکه علم چنان گسترش پیدا میکند که ماقبل آن نسبت به آن جهل به حساب میآید
علم زمان قبل از ظهور را اگر با پیش از آن بسنجیم، هیچ عصری به لحاظ علمی مانند این عصر نیست و اگر با زمان ظهور سنجیده شود، هیچ عصری به این اندازه جاهلانه نبوده است. در واقع محض بودن علم در زمان ظهور نسبی است.
جنبهها و وجوه مختلف قصههای قرآنی
نقد تفکر گسترش دادن ظلم برای به جلو انداختن ظهور. اگر این تفکر درست باشد، دورههای گذشته مانند زمان جاهلیت ترجیح داشت
ظلم در هر عصر و زمانی متناسب با ظالمها و مظلومهای آن زمان است
معنای اینکه زمین پس از ظلمت پر از نور میشود. مقصود نور و ظلمت فیزیکی نیست. کما اینکه نور فیزیکی پیوسته در حال گسترش است.
منظور نور متافیزیکی است. یعنی هدایت، بصیرت، معنویت، ایمان و مانند آن و ظلمت برخلاف آن است
11ـ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله و سلامه علیه أَنَّهُ قَالَ إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ دَعَا النَّاسَ إِلَى أَمْرٍ جَدِيدٍ كَمَا دَعَا إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم وَ إِنَّ الإِسلامَ بَدَأَ غَرِيباً وَ سَيَعُودُ غَرِيباً كَمَا بَدَأَ فَطُوبَى لِلغُرَبَاءِ.[2]
معنای جدید و غریب در روایت؛ به نسبت مراتب و زمان معنا میشود
منظور از جدید، ساختمان و سازمان جدید است، نه مصالح و مواد جدید. یعنی بخشی از دعوت امضایی است، و بخشی تأسیسی که تأسیسیات آن عبارت از مراتب دقیقتر و عمیقتر دین، نه آنچه که در گذشته بوده است
منظور از اینکه اسلام با غربت شروع میکند، غربت در یک مرتبه است و پایان آن نیز غربت است، غربت آخر مربوط به مرتبه دیگری است که عمیقتر و دقیقتر است
12ـ یهدم ما قبله کما صنع رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم وَ يَسْتَأْنِفُ الإِسْلَامَ جَدِيد [3]