جلسه بیست و نهم ـ 16/ 10/ 94

[ادامه حدیث 29] ... وَ الْحَزْمُ مَسَاءَةُ الظَّنِّ وَ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ الْحِكْمَةِ نِعْمَةُ الْعَالِمِ وَ الْجَاهِلُ شَقِيٌّ بَيْنَهُمَا وَ الله وَلِيُّ مَنْ عَرَفَهُ وَ عَدُوُّ مَنْ تَكَلَّفَهُ وَ الْعَاقِلُ غَفُورٌ وَ الْجَاهِلُ خَتُورٌ

«حسن ظن» و «سوء ظن» خوب و بد

بکوشیم عالم مکتفی بذات و خودکفا شویم

گستره و قلمرو ولایت، حکومت و محبت الهی؛ عام و تام

معرفت خدای متعال سبب دست‌یابی انسان به محبت و ولایت خاص می‌شود؛ به این دلیل که سبب ایجاد سنخیت می‌شود

اتحاد محبت و محب و محبوب

علم و معرفت سبب می‌شود که عالِم و عارف، عالَمی مشابه عالَم کبیر شود

انسان، نسخه‌ی مختصرِ ممزوجِ عالم هستی

وقتی انسان از طریق معرفت تبدیل به عالم کبیر شد، عبارت می‌شود از عالَمی که جامع جمیع کمالات عالم هستی است به نحو اعتدالی و بر این اساس نمی‌تواند محب چیزی غیر از خدا باشد؛ چراکه هرچه را که بخواهد دوست داشته باشد، بهتر از آن در وجودش خودش هست

شبیه‌تر از عاقل به خدای متعال وجود ندارد، از این‌رو غفور است؛ به این دلیل که: 1ـ کمالات انسان‌ها بیشتر از نقایص آن‌هاست 2ـ بسیاری از نقص‌ها در اختیار آن‌ها نیست

بخشش خطاهای دیگران، منافاتی با امر به معروف و نهی از منکر ندارد

امر به معروف و نهی از منکر، نصیحت و دلسوزی است

جاهل، شبیه‌ترین و نزدیک‌ترین موجودات به معدن مکر و خدعه است، از این‌رو عهدشکن است

صوت

فیلم قسمت اول (دریافت)

فیلم قسمت دوم (دریافت)

فیلم قسمت سوم (دریافت)