حضرت ام کلثوم؛ زینبی دیگر
حضرت ام کلثوم سلام الله علیها؛ زینبی دیگر
حضرت ام کلثوم سلام الله علیها، چون در کنار حضرت زینب قرار گرفته است و هیچگاه استقلال در تبلیغ نداشته است، مانند امام حسین در عصر امام حسن علیهما الصلات و السلام است. همچنانکه در عصر امام حسن، هیچ نشانی از امام حسین نداریم، یک آدم معمولی است، در همه کارها یک آدم معمولی است. در خیلی از موارد اگر چیزی بپرسند یا چیزی بخواهد اظهار نظر کند، به امام حسن ارجاع میدهد.
حتی در برخی از موارد داریم که شخصی خدمت امام حسین علیه الصلات و السلام تقاضای کمک کرد. امام حسین فرمود که نزد برادرم برو که او بزرگتر و سخیتر است، جود و کرمش بیشتر است، نزد او برو، هرچه که او داد، بعد پیش من بیا،تا آن موقع من هم به تو کمک کنم. یعنی استقلال در اظهار وجود ندارند.
همچنان که امام حسن که از دنیا رفت، امام حسین، امام حسن دیگری است بدون تفاوت، حضرت ام کلثوم سلام الله علیها هم همینگونه است. چون همیشه در ظل و سایه حضرت زینب سلام الله علیها بوده، ظهور وجودیاش برای هیچ کس آشکار نشده است. اما اگر حضرت زینب نبود، در کربلا نبود، ام کلثوم هیچ تفاوتی با حضرت زینب نداشت و اگر بعد از کربلا حضرت زینب نبود، ام کلثوم همینگونه بود که گفته شد.
بنابراین حقیقتاً به معنای واقعی کلمه زینبی دیگر است، بدون هیچگونه تفاوتی. پس ضمن اینکه در میان عرب بر حسب تغلیب مثلاً میگویند حسنین یا زینبین. اما در مورد امام حسن و امام حسین حقیقتاً هر دو حسناند، نه اینکه یکی حُسن کمتری داشته باشد و بشود حسین، چون حسین مُصغّر است. اصلاً صغر ندارد و در مورد حضرت زینب و ام کلثوم هم هیچکدام اصالت و فرعیت ندارند، اولیت و آخریت دارند.