درس پنجم

نکاتی درباره حسنه مطلق
حسنه مطلق كسي است كه هيچگونه غيريتي در ذات و صفات و خواسته‌هايش نيست. صفات الهي مانند كرم, گذشت, علم, حلم, صبر,مقاومت و عزت در وجود او هست و عاري از نقص و ضعف و حسادت و كينه و حقارت و پستي است. رنگش, رنگ خداست (صبغه الله) رفتارهايش نيز دقيقاً همان است كه خدا مي‌طلبد. رفتارهايش با بزرگي و عزت و كرامت سازگاري دارد و رفتارهاي نشان‌دهنده سود طلبي‌هاي كوچك و كم ارزش و خود برتربيني در وجودش نيست. بنده‌اي كه بدنبال كسب عينيت است بايد ايده‌هايش نيز الهي باشد, همه خلق را در آسايش و رفاه بخواهد گر چه خود سهمي نداشته باشد و هيچ فقر و بلا را براي خلق نخواهد گر چه خود در فقر و بلا باشد. چنين كسي حسنه مطلق است.

ادامه مطلب...

درس ششم

درس ششم : نكته‌اي درباره مراتب وجود انسان
اگر چه انسان يك حقيقت واحد است, اما داراي مراتب وجودي متعدد است.
انسان در هر مرتبه‌اي از مراتب وجودي قرار بگيرد, تمام كمالات مراتب پيش از آن‌را دارد. يعني مثلاً كسي كه به مقام قلب دست مي‌يابد, ويژگيها و كمالات مقام نفس و طبيعت را دارد. لذا با اين‌كه انبياء حداقل در مقام روحانيت قرار دارند و در آسمانها سير و سلوك مي‌كنند, در عين حال داراي قلب و نفس و كشش‌هاي اين جهان نيز هستند. «أنا بُشَر مِثلُكُم» (کهف/110) و مي‌توانند الگوي انسانهاي نفساني قرار بگيرند. اما ملاِِیک نمي‌توانند الگو باشند زيرا هيچ‌يك از مراتب نفس و قلب و روح و ... را ندارند و حقيقت مجردي هستند كه هيچ‌گونه انفعالي در وجودشان نيست.

ادامه مطلب...