(82) درجات مسبِّحین حسب درجات دوری آنها از ماده است
کتاب توحید ـ درس 82 ـ 5/ 11/ 95
شرح اصول کافی درس 200
درجات مسبِّحین حسب درجات دوری آنها از ماده است
ادامه [حدیث 102] ... فَقَالَ الرَّجُلُ فَكَيْفَ سَمَّيْنَا رَبَّنَا سَمِيعاً فَقَالَ لِأَنَّهُ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ مَا يُدْرَكُ بِالْأَسْمَاعِ وَ لَمْ نَصِفْهُ بِالسَّمْعِ الْمَعْقُولِ فِي الرَّأْسِ وَ كَذَلِكَ سَمَّيْنَاهُ بَصِيراً لِأَنَّهُ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ مَا يُدْرَكُ بِالْأَبْصَارِ مِنْ لَوْنٍ أَوْ شَخْصٍ أَوْ غَيْرِ ذَلِكَ وَ لَمْ نَصِفْهُ بِبَصَرِ لَحْظَةِ الْعَيْنِ ...
[حدیث 103] عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه الصلات و السلام قَالَ: قَالَ رَجُلٌ عِنْدَهُ اللَّهُ أَكْبَرُ فَقَالَ اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ فَقَالَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام حَدَّدْتَهُ فَقَالَ الرَّجُلُ كَيْفَ أَقُولُ قَالَ قُلْ اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَفَ.
چرا خدای متعال به وصف در نیاید؟ روشن است که اوصافی که ما به خدای متعال نسبت میدهیم یا الفاظ و واژگانی است که به او نسبت میدهیم یا معانی آنهاست یعنی مفاهیمی که ما فهم کردیم یا در نهایت مکاشَفاتی است که به علم حضوری ادراک کردیم. الفاظ محدودند و نمیتوانیم به خدای متعال نسبت بدهیم، مفاهیم و ماهیات نیز همچنین. محصول مشاهده و مکاشفه ما نیز چون ما محدودیم آنها نیز محدود هستند. بر این اساس وقتی محدودها را به خدای متعال نسبت میدهیم، او محدود میشود
[حدیث 104] عَنْ جُمَيْعِ بْنِ عُمَيْرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه الصلات و السلام أَيُّ شَيْءٍ اللَّهُ أَكْبَرُ فَقُلْتُ اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ فَقَالَ وَ كَانَ ثَمَّ شَيْءٌ فَيَكُونُ أَكْبَرَ مِنْهُ فَقُلْتُ وَ مَا هُوَ قَالَ اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَفَ.
[حدیث 105] عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه الصلات و السلام عَنْ سُبْحَانَ اللَّهِ فَقَالَ أَنَفَةٌ لِلَّهِ
معنای سبحان الله
تسبیح از تهلیل افضل است
تسبیحات اربعه بهترینِ اذکار است و جایگزین ندارد
آثار ذکر توحیدی
هر چیزی که تجرد تامتر از ماده داشته باشد، منزّهتر است و هرچه از ماده منزهتر باشد، تسبیح او نیز تامتر است و هرچه تسبیح تامتر باشد، به تنزیه عالِمتر است
بنابراین، درجات مسبِّحین حسب درجات دوری آنها از ماده است؛ در نتیجه ممکن نیست کسی که در ماده، دنیا و شهوات دنیوی است، از مسبِّحین باشد
تسبیح کسی که به زبان تسبیح میگوید ولی نفس و قلبش توجه به تسبیح ندارد، کمترین درجه تسبیح و عبادت است
[حدیث 106] عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ سُلَيْمَانَ مَوْلَى طِرْبَالٍ عَنْ هِشَامٍ الْجَوَالِيقِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سُبْحانَ اللَّهِ مَا يُعْنَى بِهِ قَالَ تَنْزِيهُهُ
فضیلت زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی
شاهد روایی: عن محمد بن يحيى العطّار عن من دخل على أبي الحسن الهادي عليه السلام من أهل الري قال: فقال: اين كنت؟ قلت: زرت الحسين عليه السلام: اما انك لو زرت قبر عبد العظيم عندكم لكنت كمن زار الحسين بن علي عليهما السلام (شرح أصول الكافي (صدرا)، ج3، ص 276)
زیارت انبیا و اولیا، مخصوصاً اهل بیت پیامبر علیهم الصلات و السلام به تبع پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عینِ ذکر خدای متعال است؛ نه اینکه وسیلهای برای ذکر باشد
معنا و مصداق زیارت حقیقی
اگر کسی مفتخر به زیارت حقیقی بشود، قبلاً لذت مناجات را برده است (فتحتَ بابَ فهمی بلذیذ مناجاتهم)
فضیلت و اثر زیارت امامزادهگان