امیرالمؤمنین پا جایی می‌گذارد که خدا دست نهاده است

گزیده شرح اصول کافی ـ درس 177

در روایات داریم که خدای متعال دستش را بر شانه پیامبر نهاد.

بعد از فتح مکه وقتی می‌خواستند بت‌ها را از خانه کعبه بیرون بریزند، در جاهایی حضرت با عصای خود بت‌ها را می‌گرفت و روی زمین می‌ریخت. رسید به جایی که دست و عصای حضرت نمی‌رسید. حضرت به امیرالمؤمنین علیهما الصلات و السلام فرمود: علی بیا کمک کن. این‌جا باید دو نفری بتها را بشکنیم و خانه کعبه را تطهیر کنیم، همانند حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل علیهما الصلات و السلام.

حضرت امیرالمؤمنین علیه الصلات و السلام عرض کرد که شما که اکرم و اشرف از بنده هستید، من می‌ایستم و شما پایتان را روی شانه‌های من بگذارید، بالا بروید و بت‌ها را روی زمین بریزید.

حضرت فرمود به‌خاطر قول ثقیلی که بر من نازل شده است، تو توانایی تحمل من را نداری، شانه‌های تو تحمل مرا ندارد. بنابراین من می‌ایستم و تو پاهایت را روی شانه‌های من بگذار و بت‌ها را بریز و این کار را انجام داد.

 شاعر عرب می‌گوید نگاه کنید! آن‌جایی که خدای متعال دست خود را نهاده است، علی آن‌جا پا نهاد.

انسان وقتی به کمال خود برسد، همین‌گونه می‌شود و این امر بسیار طبیعی خواهد بود. وقتی در قرب فرایض آدمی دست، پا، چشم و گوش خدای متعال بشود، همین اتفاق می‌افتد، قطعاً و یقیناً.

صوت