درس بیست و یکم: هبوط
در ادامه بحث گذشته، توضیح این پرسش که هبوط انسان مادی بوده یا معنوی، ضروری به نظر می رسد. هبوط و نزول بیان کننده ی یک واقعیت است که در مورد موجودات مختار هبوط و در مورد موجودات غیر مختار نزول نام دارد. با توجه به این آیه ی کریمه «و اِن مِن شیءٍ الاّ عندنا خزائِنُه» همۀ عالم هستی نخست مجرّد تام بودند، از جبروت بودند، پایین تر آمدند ملکوتی شدند، پایین تر آمده و نازل شدند تا برزخی گردیدند، بازهم نازل شدند تا زمینی شدند. همچنان که این موجود از جبروت به ملکوت می آید، وجودش محدود و رقیق می شود. مانند آبی که از سر چشمه می آید، این آب خالص است نه رنگ دارد نه بو و نه مزه. همین که از چشمه بیرون می آید شکل و همانندی چشمه را به خود می گیرد.