خدا بهترین را انتخاب می کند
خدا بهترین را انتخاب می کند
کتب رجل الی ابی جعفر الثانی(علیه السلام) یشکو الیه مصابه بولده و شدّة ما دخله فکتب الیه أما علمت ان الله عز وجل یختار من مال المؤمن و من ولده أنفسه لیأجره علی ذلک ( الکافی/ 3/218 )
مردی که فرزند خویش را از دست داده و دچار مشکلات فراوانی شده بود، به حضرت امام جواد- علیه الصلوة و السلام- نامه ای نوشت و از این مسئله شکوه کرد. حضرت در پاسخ وی چنین فرمود: «مگر نمی دانی که اولاً، آنچه را که خداوند به بندگانش داده است در عین حال که مال خودش بوده از روی تشریف و تکریم به آنها نسبت داده است. یعنی در عین حال که مالک حقیقی در همۀ عالم هستی خداست ولی برای بندگانش تشریف و تکریم قائل شده است. همچنان که خود مالک است بندگان را نیز مالک قرار داده و اجازه دخالت و تصرف در ملک خود را به آنان داده است. امّا این بدان معنا نیست که با مالک شدن بندگان مالکیت از خداوند سلب شود، زیرا مالکیت او حقیقی است نه اعتباری. در مالکیت اعتباری چنین است که هر گاه مالکیت به دیگری منتقل شد از مالک قبلی سلب می شود و همیشه مالک اعتباری یک نفر است، خواه به صورت کامل یا به صورت مشاع.»
کتب رجل الی ابی جعفر الثانی(علیه السلام) یشکو الیه مصابه بولده و شدّة ما دخله فکتب الیه أما علمت ان الله عز وجل یختار من مال المؤمن و من ولده أنفسه لیأجره علی ذلک ( الکافی/ 3/218 )
مردی که فرزند خویش را از دست داده و دچار مشکلات فراوانی شده بود، به حضرت امام جواد- علیه الصلوة و السلام- نامه ای نوشت و از این مسئله شکوه کرد. حضرت در پاسخ وی چنین فرمود: «مگر نمی دانی که اولاً، آنچه را که خداوند به بندگانش داده است در عین حال که مال خودش بوده از روی تشریف و تکریم به آنها نسبت داده است. یعنی در عین حال که مالک حقیقی در همۀ عالم هستی خداست ولی برای بندگانش تشریف و تکریم قائل شده است. همچنان که خود مالک است بندگان را نیز مالک قرار داده و اجازه دخالت و تصرف در ملک خود را به آنان داده است. امّا این بدان معنا نیست که با مالک شدن بندگان مالکیت از خداوند سلب شود، زیرا مالکیت او حقیقی است نه اعتباری. در مالکیت اعتباری چنین است که هر گاه مالکیت به دیگری منتقل شد از مالک قبلی سلب می شود و همیشه مالک اعتباری یک نفر است، خواه به صورت کامل یا به صورت مشاع.»
این الرجبیّون
رجبیّون
قال الصادق – علیه السلام-: اذا کان یوم القیمه ناری مناد من بطنان العرش: آین الّرجبیّون؟ فیقوم الناس یعنیء وجوههم لأهل الجمع، علی رُؤوسهم تیجانُ الملک، مُکَلّلَهٌ بالدرّ والیاقوت، مع کلّ واحد منهم الف ملک عن یمینه والف ملک عن یساره و یقولون هنئا لک کرامه الله عز وجلّ یا عبدالله، فیأتی الذّراء من عندالله جلّ جلاله: عبادی و امائی و عزتی و جلالی ! لأُکرمنَّ متواکم و لاُجزلنَّ انکم تطوّ عتم بالصوم لی فی شهر عظمتُ حرمته و أجبتُ حقّه... ملائکتی! أدخلوا عبادی و إمائی الجنه.
قال الصادق – علیه السلام-: اذا کان یوم القیمه ناری مناد من بطنان العرش: آین الّرجبیّون؟ فیقوم الناس یعنیء وجوههم لأهل الجمع، علی رُؤوسهم تیجانُ الملک، مُکَلّلَهٌ بالدرّ والیاقوت، مع کلّ واحد منهم الف ملک عن یمینه والف ملک عن یساره و یقولون هنئا لک کرامه الله عز وجلّ یا عبدالله، فیأتی الذّراء من عندالله جلّ جلاله: عبادی و امائی و عزتی و جلالی ! لأُکرمنَّ متواکم و لاُجزلنَّ انکم تطوّ عتم بالصوم لی فی شهر عظمتُ حرمته و أجبتُ حقّه... ملائکتی! أدخلوا عبادی و إمائی الجنه.