آثار علم
رسول خدا_صلی الله علیه و آله_ فرمودند: مَن طَلَبَ العلم لله عزّوجلّ، لم‌يُصِب منه باباً إلاّ ازدادَ فى نفسه ذُلاًّ و للناس تَواضُعاً و لله خَوفاً و فى الدّين اجتهاداً فذلك الّذى يَنتَفِعُ بالعلم، فليتعلّمه، و مَن طلبَ العلم للدّنيا و المنزله عند النّاس و الخُطوة عند السّلطان، لم‌يُصِب منه باباً إلاّ ازدادَ فى نَفسِه عَظمةً و على النّاس استِطالة و بالله اغتراراً و فى الدّين جَفاءً، فذلك الّذى لايَنتَفِعُ بالعلم، فَليَكُفَّ وليُمسِك عن الحجّه على نفسِه و النّدامه و الخِزيِ يوم القيمه.
«هركه براى خدا جوياى علم باشد، به هر فصلى از آن كه دست يابد از خود‌بزرگ‌بيني‌اش كاسته، فروتني‌اش در برابر مردم، ترسش از خدا و ژرفاى انديشه ديني‌اش افزوده مي‌شود،چنین شخصی ازعلم سود مي‌برد، پس بايد آن را فراگيرد.اما آن كس كه علم را براى دنيا و كسب مقام در ميان مردم و نزديكى به قدرتمندان بجويد، به هر فصلى از آن كه دست يابد بر خود‌بزرگ‌بينى، گردن‌فرازي‌ بر مردم، نافرماني‌ از خدا و ستمكاريش در دين افزوده مي‌شود. او از علم سود نمي‌برد پس باید از آن پرهيز كند و حجت بر خود تمام نكند و پشيمانى و خوارى خود در قيامت را فراهم نسازد.»