براي توضيح اين فراز از حديث شريف نيز به اشاره چند نکته را مطرح خواهم کرد:
1- نطق شجره به «انّي أنا الله» اگر چه ممکن است به گونه‌هاي مختلف براي بسياري از انبياء و اولياء و به‌ويژه اولياء محمدي (سلام الله عليهم اجمعين) رخ داده باشد، ولي نماد نبوت موسوي و نشانگر مرتبه کليم الله است، به همين سبب است که همين نطق در مورد ساير انبياء و اولياء به تسبيح تعبير شده است نه توحيد.

2- همان‌گونه که ظهور يا نزول هر يک از نعمت‌هاي خداي متعال بر هر موجودي متوقف بر استعداد و قابليت آن موجود است ظهور و نزول کمالات نبوت نيز متوقف بر استعداد و قابليت نبي است و همان‌گونه که تماميت علت فاعلي و علت قابلي هر يک از موجودات مادي يا کمالات مادي موجودات سبب ظهور يا نزول آن موجود مادي يا کمال مادي مي‌گردد با وجود قابليت نطق شجره يا ساير موجودات و تسبيح آن‌ها در هر يک از انبياء، چنين کمالي (نطق شجره يا ساير موجودات و تسبيح آن‌ها) براي آن‌ها آشکار مي‌گردد.