درس دوم:باور و اعتقاد به وجود پروردگار در عمق جان آدمی است.
درس دوّم:باور و اعتقاد به وجود پروردگار در عمق جان آدمي است
در قرآن كريم، دلايل اثبات وجود خدا به طور مستقيم بيان نشده است. اما در آيات متعددي بر يگانگي ذات خداوند ارائه شده است. به تعبير صحيح‌تر، خلق به يگانه‌پرستي سفارش شده‌اند. اين بدين معناست كه انسان اصل وجود خدا را مي‌فهمد، آنچه ممكن است نسبت به آن ترديد كند، يگانگي ذات خداست. نكته مهم اين است كه در اموري كه مورد قبول و فهم همگان است، نبايد بحث كرد. زيرا بسياري از بحث‌هايي كه درباره مسلّمات انجام مي‌شود، زمينه را براي شك و ترديد بيشتر آماده مي‌كند. در سوره بقره، آيه 163 خداوند متعال مي‌فرمايد: «و الهْكُم اله واحد لا الهُ الاّ هْوُ الرحمن الرحيم». اين آيه كريمه از سه بخش تشكيل شده است.
در قرآن كريم، دلايل اثبات وجود خدا به طور مستقيم بيان نشده است. اما در آيات متعددي بر يگانگي ذات خداوند ارائه شده است. به تعبير صحيح‌تر، خلق به يگانه‌پرستي سفارش شده‌اند. اين بدين معناست كه انسان اصل وجود خدا را مي‌فهمد، آنچه ممكن است نسبت به آن ترديد كند، يگانگي ذات خداست. نكته مهم اين است كه در اموري كه مورد قبول و فهم همگان است، نبايد بحث كرد. زيرا بسياري از بحث‌هايي كه درباره مسلّمات انجام مي‌شود، زمينه را براي شك و ترديد بيشتر آماده مي‌كند. در سوره بقره، آيه 163 خداوند متعال مي‌فرمايد: «و الهْكُم اله واحد لا الهُ الاّ هْوُ الرحمن الرحيم». اين آيه كريمه از سه بخش تشكيل شده است.
درس سوم: نکاتی در رابطه با آیه میثاق
درس سوّم: نكاتى در رابطه با آيه ميثاق
«و اذ اخذ ربك بنى آدم من ظهورهم ذريّاتهم و اشهدُهم على انفسهم الست بربكم قالوا بلى شهدنا ان تقولوا يوم القيامة انّا كنّا عن هذا غافلين» در رابطه با آيه فوق مى توان به نكاتى اشاره كرد.
1- همه انسانها، دست كم يك بار با خدا روبرو شده و خدا را مشاهده كرده اند.
2- در آن ملاقات نخستين، انسانها خدا را شناختند و به همين دليل امكان هيچ عذر و بهانه اى براى روز قيامت، وجود ندارد.
3-انسانها در اين رويارويى تسليم خداوند گشته، و به ربوبيت وى شهادت دادند. پيداست كه شهادت به ربوبيت خدا، شهادت به حكومت و حاكميت و عبوديت و يگانگى خدا نيز هست. ويژگى ربّ اين است كه علاوه بر اينكه مربوب ها را آفريده است، مالك و صاحب اختيار ايشان نيز هست.
«و اذ اخذ ربك بنى آدم من ظهورهم ذريّاتهم و اشهدُهم على انفسهم الست بربكم قالوا بلى شهدنا ان تقولوا يوم القيامة انّا كنّا عن هذا غافلين» در رابطه با آيه فوق مى توان به نكاتى اشاره كرد.
1- همه انسانها، دست كم يك بار با خدا روبرو شده و خدا را مشاهده كرده اند.
2- در آن ملاقات نخستين، انسانها خدا را شناختند و به همين دليل امكان هيچ عذر و بهانه اى براى روز قيامت، وجود ندارد.
3-انسانها در اين رويارويى تسليم خداوند گشته، و به ربوبيت وى شهادت دادند. پيداست كه شهادت به ربوبيت خدا، شهادت به حكومت و حاكميت و عبوديت و يگانگى خدا نيز هست. ويژگى ربّ اين است كه علاوه بر اينكه مربوب ها را آفريده است، مالك و صاحب اختيار ايشان نيز هست.
زیر مجموعه ها
شراب طهور
آمار بازدید
