ارزش هر كس به اندازه‌ معرفت و طهارت اوست.
همان‌قدر كه معرفت در قدر و قيمت انسان، موثر است، طهارت نيز چنين است. يعني آن‌كه فاقد طهارت است دعايش لقلقه‌ زبان است. همچنين است آن‌كه فاقد معرفت است. بنابراين كساني كه فهم و ديد عميق‌تر نسبت به خود، خداي خود و پيوند خود، با خدايشان، دارند ممكن است با هر گفته‌شان، قدمي به سوي خدا بردارند. اما اگر ذكر بدون فهم و معرفت باشد، سرعت نخواهد داشت.

درس سی و نهم
و ايّ زمان اطول من اناتك
چه زماني از اندازه‏ حلم و بردباري تو، بيشتر است؟
درباره این فراز تعابير مختلفي را مي‏توان مطرح نمود كه رؤوس آن چنين است:
1ـ مدت زماني را كه بنده در گناه مي‌گذراند، از سعه‏ حلم و بخشش الهي بيشتر نيست.
2ـ بنابر توحيد فاعلي، مجموعه‏ عالم هستي از جمله «زمان»، فعل خداست. پس در خود او، سبب تأثير و انفعال نمي‏شود. بنابراين، همه چيز واكنشِ خواست الهي است.
3ـ بسته شدن در رحمت الهي به واسطه‏ اعمال آدميان، محال است. چه آنكه، آنچه خلق الهي از ازل تا به ابد، انجام دهند نسبت به لطف و بخشش الهي، هيچ كسري را تشكيل نمي‏‏دهد و آنچه عين فقر است به حکم «لايبرمه الحاح الملحين» بر غني اثري نمي‏گذارد.